MOKAJMY (niem. Storchnest)

Wzmiankowane w dokumentach jako Mokaym, Strochnest, Strochisnest. Po raz pierwszy nazwa wsi padła 19 listopada 1355 roku, gdy Werner von Rumdorff – wielki szatny i komtur z Dzierzgonia przekazał Stefanowi i jego kuzynowi Clausowi (z braćmi) 16 morg łąk na “polu Mokajmy”. Łąki te leżały prawdopodobnie między Dzierzgonią, a jedną z dopływających do niej strug, zwanej wówczas Reisenbach. Z zapisów czynszowych można wywnioskować, że początkowo była to pruska wieś czynszowa, a później dobra rycerskie. Na podstawie książęcego zapisu datowanego w Królewcu 18 października 1663 roku, Mokajmy na prawie chełmińskim odziedziczył na 30 lat główny radca i nadworny ochmistrz krajowy – Johann Ernst von Wallenrodt, pod Vorbehalt des Reluitionsrechtes zu Gunsten der Landesherrschaft lub urzędu w Przezmarku.

Wtedy wieś zamieszkiwał sołtys mający 4 łany i sześciu chłopów gospodarzących na dwóch łanach każdy. Wspomniane cztery łany sołtysie kupił 5 października 1665 roku Johann E. von Wallenrodt od sprawującego ten urząd Andreasa Mertena. W 1785 roku (według Goldbecka) Mokajmy były szlacheckim folwarkiem i wsią z 9 “dymami” należącą do dóbr w Prakwicach. W 1875 roku było tu 106 mieszkańców. Od około 1850 roku do 1945 roku właścicielami Mokajm (369 ha ziemi) byli Dohnowie ze Słobit, mający swe posiadłości w Prakwicach. Tragiczne były losy konwoju mieszkańców Mokajm w styczniu 1945 roku, którzy zbyt długo zwlekali z opuszczeniem wsi i niedługo potem zostali dosłownie rozjechani przez sowieckie czołgi. Po wojnie wieś została praktycznie w 80% zasiedlona przez ludność pochodzenia ukraińskiego.

Opracował i udostępnił historyk mgr Lech Słodownik